Hallo allemaal,

Hier alweer een update vanuit Australië. We hebben weer een dag vol avonturen beleefd en kunnen niet wachten om jullie bij te praten!

We werden mooi op tijd wakker in onze hotelkamer in Quirindi. Bij het uitchecken werd ons door een enthousiaste mevrouw achter de balie verteld dat bij de ‘Who’d a thought it lookout’ (echt waar!) koala’s zouden zitten! En dit was vlak bij het hotel. Dus zijn wij natuurlijk gelijk met al onze koffers in onze mooie Qashqai gesprongen op zoek naar deze lookout. Who’d a thought it lookout geeft een 360 graden uitzicht over de vallei, en dat aangevuld met een koala zou natuurlijk geweldig zijn.

Aangekomen bij de lookout sprongen we gelijk uit de auto en doorzochten de takken van de eucalyptusbomen. Een lokale vuilnisman stapte net uit zijn wagen om een vuilnisbak te legen en zag ons speuren. Hij vertelde dat er twee koala’s op dit uitzichtpunt zitten die altijd in een van de acht aanwezige eucalyptusbomen verstopt zijn. Hij speurde even met ons mee, maar moest weer verder met zijn ronde en liet ons met wat laatste speurtips achter. Tijdens onze speurtocht stonden we ineens oog in oog met een kangoeroe! We hebben een uur lang gespeurd, natuurlijk ondertussen van het uitzicht genietend, naar de grijze pluizenbolletjes in de bomen. Helaas, geen koala’s gevonden.

Maar niet getreurd, want onze volgende stop op de route is Gunnedah, koala hoofdstad van de wereld. Via een prachtige landelijke route komen we na een uurtje rijden aan bij het bezoekerscentrum van deze plaats. Hier krijgen we allereerst te horen dat door de droogte van enkele jaren geleden de koalapopulatie in het stadje erg verminderd is. Koala’s krijgen namelijk hun vocht binnen door de eucalyptusbladeren die ze eten. Door de droogte kregen ze onvoldoende vocht binnen en sneuvelden er helaas vele koala’s. Gelukkig bleven er nog redelijk wat over en is de populatie langzaamaan weer aan het uitbreiden.

De vriendelijke mevrouw achter de balie geeft ons een kaartje van de stad. Op dit kaartje tekent ze verschillende locaties aan waar recent koala’s zijn gespot. Wel vertelt ze erbij dat ze erg moeilijk te zien zijn, ook al weet je waar ze zitten, nog zijn ze erg onopvallend. Ze geeft ons een plan B (waar we later op terugkomen), maar eerst: Uitdaging aangenomen! Wij gaan de moeilijk vindbare koala’s vinden.

Na anderhalf uur Gunnedah binnenstebuiten te hebben gekeerd, met zere nekken van het speuren en verbrande schouder gooien we de handdoek in de ring. Geen koala’s in het wild kunnen spotten. Daarom gaan we over op plan B; Waterways Wildlife Park. Dit is een dierenopvang waar aangereden Australische dieren worden verzorgd en indien mogelijk later worden uitgezet. Ook zijn hier vele andere Australische dieren te aanschouwen. Met hernieuwd enthousiasme zetten we koers naar dit dierenpark.

Waterways huisvest enorm veel dieren, van emoes tot dingos, van wallaby’s tot possums en van koala’s tot vele soorten vogels en reptielen. Verbaasd waren we door de ontmoeting met de wombat, een typische Australisch dier. Stel je eens een wombat voor.. Hij lijkt op een soort cavia. Iets groter.. Zo groot als een kat? Hmm.. Heb je een beeld in gedachten? Dat hadden wij ook!

Een wombat is zo groot als een hond. Geen teckel of chihuahua, nee, een wombat heeft het formaat van een volwassen labrador! Groter dan Shadow en veel groter dan wij ons ooit voor mogelijk hadden gehouden! De eerste wombat die we ontdekten lag languit in het zonnetje te genieten van zijn rust. Dit duurde natuurlijk niet heel erg lang, want al gauw stond Bianca met haar camera voor zijn neus. Een tweede wombat lag in zijn waterbak te dobberen, lekker af te koelen met dit heerlijke weer. Een derde wombat lag op zijn rug met alle vier zijn pootjes in de lucht te slapen. Hij deed ons denken aan Dribbel die op zijn kop ligt te spinnen. Ze zien er alle drie erg tevreden uit.

Aan het einde van ons rondje in het dierenpark melden we ons opnieuw bij de kiosk. We worden meegetroond naar het koala verblijf, waar de deur voor ons wordt open gedaan en we de koala’s van dichtbij mogen aanschouwen. Aanschouwen, we mochten ze zelfs aaien! Dit waren koala’s die in de opvang aan mensen gewend waren geraakt en hier zijn opgevangen en genezen. Ze lagen alle vijf te slapen en reageerden weinig op onze (erg enthousiaste) kreten van blijdschap. Koala’s slapen 19-20 uur per dag en lieten zich door ons niet tegenhouden. We hebben ze lekker in hun zachte vacht gekriebeld en wat foto’s van ze gemaakt. Na een paar minuten zat onze tijd erop en reden we, erg gelukkig, verder naar onze volgende tussenstop..

Tamworth. Stad van de cowboys en countrymuziek. Symbool van de stad is een grote gitaar, waar we natuurlijk als echte toeristen even mee op de foto moesten. Na een verlate lunch en een rondje door het stadje vervolgen wij onze weg richting de volgende overnachtingsplaats, Dorrigo. Onderweg vullen we onze voorraden nog even aan in Armidale, een redelijk grote plaats in de uitgestrekte gebieden van New South Wales, Australië.

En nu zijn we aangekomen in ons volgende hotel. We hebben vandaag gewoon voor het eerst een koala gezien en hem zelfs aan mogen raken! Daarnaast hebben we de wombat, wallaby, het gilamonster, uilen en nog veel meer in Australië levende dieren gezien. Een topdag dus!

Tot ons volgende verslag!
Bert, Marco en Bianca